X Vitamin, Resavska 19, Beograd
1 – 18. juni 2022. godine
Na početku svakog umetničkog procesa nalazi se jedna neizvesnost kako će samo delo na kraju izgledati. U tom procesu stvaranja umetnik prati svoju zamiso koju je oblikovalo svo njegovo dotadašnje iskustvo i tek na kraju uspeva da sagleda gotov rad. Ovaj proces je kod Ane Vrtačnik počeo sa potragom za materijalom koji bi mogao da odgovori njenoj zamisli. Sa jedne strane bio joj je potreban materijal koji će moći lako da sa oblikuje i čuva, a sa druge strane da, pored svojih fizičkih karakteristika, može da odgovori zahtevu da je medij poruka, a u pitanju je bila njena namera da organske, biomorfne i zoomorfne oblike prevede u umetničko delo u koje će moći da unese svoje lično iskustvo. U tom procesu i potrazi vuna se ispostavila kao materijal koji može da ispuni sve umetničke zahteve i zamisli Ane Vrtačnik. Sama dugotrajna priprema materijala, od nabavke sirove vune, zatim pranje, češljanje i ručna proizvodnja prediva ili filca stvorila je jedan prostor u kom je umetnica slobodno mogla da promišlja o budućem delu u koje je utkala različita razmišljanja koje je povezao odabrani medij. Ana Vrtačnik konstantno posmatra prirodu i crpi inspiraciju iz nje. Intrigiraju je organske forme i teksture koje prevodi u umetničke, i na tom putu sve više se udaljava od polaznih oblika preuzetih iz prirode, toliko da oni postaju neprepoznatljivi, nastojeći da komponuje autonomne apstraktne celine. Povezanost sa prirodnim formama da se naslutiti u određenoj meri samo na crtežima koji mogu da predstavljaju jedan korak ka stvaranju slika/objekata ili se mogu posmatrati i kao finalno delo. Ređajući i nagomilavajući materijal na slici umetnica stvara dela čija površina ima bogatu teksturu i taj proces njenim slikama daje skulpturalne odlike što izaziva posmatrača da ih pored vizuelnog doživi i na taktilnom nivou. A monohromnost odnosno prirodna boja vune i vizuelna jednostavnost daju njenim radovima određenu dozu estetske privlačnosti što olakšava spontanost i neposrednost u susretu sa njenim delom. U njenom radu, odnosno u samom odabiru materijala, može se isčitavati umetnost koja je specifično ženska. Sama obrada vune dugo je potiskivana u oblast „ženskih zanata“, u pitanju je materijal koji u sebi nosi kolektivno žensko iskustvo, ali u radu Ane Vrtačnik i lično jer su u proces obrade vune uključene žene iz njene porodice. Ona vunu koristi sa jasnom namerom, kao i brojne umetnice koje su u drugoj polovini 20. veka uvodile tekstil i druge mekane materijale u umetnost, da istakne rodnu neravnopravnost u umetničkom svetu. Preplićući ove različite aspekte, gradeći svoj lični koncept koji čine svedeni likovni elementi, simbolika i svojstva vune i potentnost teksture, radovi Ane Vrtačnik kroz njoj svojstven likovni jezik postaju spoj umetnosti, prirode i feminizma pružajući na taj način različite mogućnosti njegovog sagledavanja. (Slavica Žarković)
Ana Vrtačnik (Sarajevo, 1991.)
Od 1992 godine živi u Novom Sadu, Srbija. 2014. Godine diplomirala je slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Trenutno je student master studija slikarstva na istoj Akademiji. Samostalne izložbe je realizovala u galeriji “Platoneum” ogranka Srpske akademije nauka i umetnosti u Novom Sadu i u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine. Od 2010. godine aktivno učetvuje na više od pedeset izložbi u zemlji I inostranstvu (Kina, Švajcarska,Belgija, Danska, SAD, Portugal, Brazil, Kanada, Španija…). Član je udruženja likovnih umetnika Vojvodine. Do sada je osvojila nekoliko nagrada iz oblasti umetnosti ( nagrada fondacije “Mali Princ, Nagrada Univerziteta u Novom Sadu za vrhunske rezultate u umetnosti, godišnja nagrada Akademije umetnosti za najbolji rad iz discipline slikanje, nagrada fondacije “Milivoj Nikolajevic”, prva nagrada za pozorišni plakat na 58. Sterijinom pozorju).
Godišnji program Bel Art galerije je podržan od strane Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije i Grada Novog Sada.
