Kustoskinja: Slavica Žarković
Trajanje: 24.04 – 14.05.2023.
Lokacija: Galerija ŠTAB, Bulevar Vudro Vilson 12, Beograd
Pojam refleksije kao odraz određenih pojava, prizora i razmišljanja zajednička je nit koja povezuje radove tri umetnice Mirjane Blagojev, Ane Vrtačnik i Bosiljke Zirojević Lečić. Radovi ove tri umetnice se fokusiraju na upotrebu različitih materijala, na umetnički proces i eksperiment, poigravajući se sa osećajem čvrstine, osetljivosti i kompozitnosti. Svi predstavljeni radovi na izložbi, iako različiti, dele sličan pristup umetnosti, istražuju odabrane materijale i preispituju tradiciju unutar slike i skulpture. Koristeći vunu koja je prirodni materijal Ana Vrtačnik na svojim radovima formira organske forme, koje svoje polazište imaju u prirodi ali ne predstavljaju konkretni pojavni svet. Ova transformacija prirode u umetničko delo prisutna je i u delu Bosiljke Zirojević Lečić koju postiže uz upotrebu tekstila i terakote stvarajući plošni, estetski organizovan geometrijski prostor koji se odavno odvojio i udaljio od konkretnih predela, kreirajući jedan nov, umetnički život unutar slike. Mirjana Blagojev kroz svoje radove dodaje još jedno značenje pojma refleksije koje je konkretizovano u fizičkom smislu a koje postiže kombinovanjem reflektujućih materijala kao što su staklo i prohrom sa terakotom stvarajući skulpture geometrijskih oblika. Jedan uzbudljiv i radoznao kreativan proces koji je prethodio svim ovim radovima omogućava umetnicama da preispituju prostor i našu realnost sa različitih staništa i uz upotrebu različitih materijala, ali i da odražavaju različite misli i osećanja, kao i društvene trendove i vrednosti koji se svi reflektuju u savremenoj umetnosti. (Slavica Žarković)
Ana Vrtačnik (1991), diplomirala i doktorirala slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Samostalne izložbe je realizovala u galeriji “Platoneum” ogranka Srpske akademije nauka i umetnosti u Novom Sadu i u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine. Od 2010. godine aktivno je učesvovala na više od pedeset izložbi u zemlji i inostranstvu. Članica je udruženja likovnih umetnika Vojvodine. Do sada je osvojila nekoliko nagrada iz oblasti umetnosti.
Bogato teksturirane površine, sa reminiscencijom na organske forme, stvorene su teškim i dugotrajnim energetskim procesom trljanja i gnječenja vunenih vlakana sve dok se ne spoje u jednu celinu. Svaki rad na kraju se transformiše u jedinstven umetnički komad, hibrid slike i skulpture. Ova izložba tako govori o novootkrivenoj slobodi kojom sam se kretala između različitih medija, o neočekivanim i simboličkim tekstilnim primenama, o taktilnosti, privlačnosti i averziji, ali i kreiranju umetnosti koja provocira svojom mekoćom i vitalnošću.
Bosiljka Zirojević Lečić (1971), diplomirala i doktorirala slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Redovna je profesorka na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, uža oblast Slikarstvo. Članica je udruženja ULUV-a i ULUS-a od 1995. godine. U okviru umetničke grupe Multiflex sarađuje sa drugim umetnicima u realizaciji multimedijalnih umetničkih projekata. Od 1992. godine izlagala je na preko 120 kolektivnih izložbi, u zemlji i inostranstvu i 20 samostalnih izložbi. Dobitnica je više nagrada za umetnički rad. Bavi se istraživanjem odnosa slikarstva i drugih likovnih medija, njihovim paralelama i preklapanjima.
Osnovna premisa mog slikarskog izražavanja, već duži vremenski period, odnosi se na potrebu za stalnim eksperimentisanjem sa samim konstruktom slike – materijalom od koga je slika “sačinjena”. U već uspostavljenom sistemu geometrijskih, redukovanih formi koje čine moj slikarski izraz, površina slike – njena pikturalna vrednost, afirmiše se kao još jedno polje delovanja i mogućnosti za izražavanje. Pozicioniranje materijala/materije kao gradivnog elementa slike, pruža mogućnost rada i istraživanja u “proširenom polju slikarstva” gde određena svojstva upotrebljene materije, pružaju potencijal za razvijanje specifičnog umetničkog izraza.
Upotrebom nekonvencionalnih slikarskih podloga – aluminijum, pliš, PVC materijali, folije, vuneni štof…slika postaje deo procesa kojim je “prevodim” u sliku-objekat, pored već ustanovljenog plastičkog jezika/sistema organizacije površine. Ovakav skulpturalan tretman slike kao objekta, pruža mi čitav niz novih modaliteta u pozicioniranju njenog vizuelnog i prostornog dejstva. U isto vreme, odabrani materijal, uz minimalne intervencije, čini osnovu sistema geometrijskih slika – formi koje su svesno lišene boje (korišćeni materijali su najčešće ahromatski) i u takvom redukovanom poretku svih formalnih elemenata, uspostavlja se relacija između ritma kao stanja i ritmovanja kao procesa. (Bosiljka Zirojević Lečić)
Mirjana Blagojev, diplomirala i magistrirala vajarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu Završila master studije na Ecole Supèrieure des Arts Décoratifs u Strazburu, Francuska na smeru Objekat-staklo 2005. godine. Trenutno pohađa Doktorske umetničke studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Zaposlena na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na predmetu vajarstvo u zvanju docenta. Članica je ULUV-a i ESGAA (European Studio Glass Art Association). Izlagala je na više samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnica je više nagrada.
Predstavljene skulpture su deo istraživanja sprovedenog u okviru doktorskog umetničkog projekta i baziraju se na dva osnovna problema: odnos dela i njegovog okruženja i odnos unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora dela. Na izložbi su predstavljene skulpture u kojima se bavim istraživanjem fenomena refleksije, koristeći staklo i ogledalo kao osnovni materijal, a svetlo kao jedan od ključnih elemenata koji gradi delo. U skulpturama u formi kocke istražujem problem perspektive u trodimenzionalnim objektima, a u keramičkim kuglama/ogledalima, preispitujem odnos dela i njegovog okruženja. Ovi radovi komuniciraju međusobno sistemom ogledala, a putem refleksije uključuju u sebe i okolni prostor, čime uvode i samog posmatrača u prostor izložbe.