60 godina umetničke kolonije Ečka – Izbor iz fonda Savremene galerije Zrenjanin
Aula Master centra Novosadskog sajma, 23. izložba Art expo 2018
6 – 12 mart 2018.
Galerija Bel Art je povodom 23. međunarodne izložba Art expo 2018 na Novosadskom sajmu priredila izložbenu postavku iz fonda Savremene galerije Umetničke kolonije Ečka u Zrenjaninu. Izbor je načinila istoričarka umetnosti Sunčica Lambić Fenjčev, kustoskinja galerije. Na izložbi su zastupljena dela osnivača i učesnika prvog kolonijskog saziva održanog 1956. godine: Milana Konjovića, Zorana Petrovića, Boška Petrovića, Milivoja Nikolajevića, Jožefa Ača, Imre Šafranja, Aleksandra Lukovića, Stevana Maksimovića, Tivadara Vanjeka, Vase Pomorišca, Dragoslava Stojanovića-Sipa i Jovana Janičeka.
Isticanje važnosti umetničkih kolonija u Vojvodini kao specifičnog umetničkog fenomena ovog prostora bitno je, sa jedne strane, upravo zbog „afirmacije motivske strukture“, odnosno vojvođanskih pejzaža, a sa druge strane zbog „izmenjenog odnosa prema slici“, jer tokom pedesetih godina 20. veka, u odnosu na predratnu slikarsku tradiciju, dolazi do modernizacije u slikarstvu Vojvodine. U kolonijama su se uglavnom okupljali oni slikari koji će činiti buduće jezgro slikarskog kruga u Vojvodini, zapravo najmarkantnije umetničke ličnosti ovog prostora u narednih deset godina (Milan Konjović, Jožef Ač, Milivoj Nikolajević, Stojan Trumić, Zoran Petrović, Stevan Maksimović i drugi). Svojim prisustvom ovi umetnici su dali, svaki ponaosob, veliki doprinos formiranju likovnih stavova u jednoj sredini izvan centra naklonjenoj na prvom mestu „zavičajnom“ vojvođanskom slikarstvu.
Jedna od osnovnih ideja sa kojima su kolonije osnivane sredinom pedesetih godina prošlog veka i njihova velika zasluga jeste osnivanje institucija umetnosti i kulture i osnivanje umetničkih zbirki koje će ostati, na prvom mestu, dokument jednog vremena, kulturna zaostavština budućim generacijama. Bitna je činjenica i to da su ove zbirke osnivane izvan centra umetničkih dešavanja, odnosno da su umetničke kolonije imale veliku ulogu u demetropolizaciji kulture u tadašnjoj Jugoslaviji. Takođe, za umetnike pojedinačno kolonije su bile značajne jer su se mnogi u njima formirali kao umetnici, izgradili sopstvenu umetničku koncepciju, doživeli svoju afirmaciju.
Pregledajući dela iz zbirke Savremene galerije Umetničke kolonije Ečka – Zrenjanin nastala prvih godina nakon osnivanja kolonije možemo reći da je sredinom šezdesetih godina prošlog veka, Umetnička kolonija Ečka postigla svoju „konceptualno-umetničku delotvornost“ odnosno kao i ostale umetničke kolonije tokom druge polovine pedesetih godina prošlog veka ostvarila pun smisao svog postojanja kao „svojevrsni agens modernističkog shvatanja slike i umetnosti“ u vremenu kada se umetnost još uvek borila za oslobađanje od socrealističkog dogmatizma (iz teksta Sunčice Lambić Fenjčev “60 godina umetmničke koonije Ečka – kolonije kao fenomen vojvođanske umetnosti”).